Pod koniec XIX wieku rządy zaczęły inicjować programy ubezpieczeń społecznych od chorób i starości. Niemcy oparły się na tradycji programów pomocy społecznej w Prusach i Saksonii, która zaczęła się już w latach 40. ubiegłego wieku. W latach 80. kanclerz Otto von Bismarck wprowadził emerytury, ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków i opiekę medyczną, które stanowiły podstawę niemieckiego państwa opiekuńczego.
Broker ubezpieczeniowy i jego zasady
W Wielkiej Brytanii szersze ustawodawstwo wprowadził liberalny rząd w ustawie o ubezpieczeniach społecznych z 1911 roku. Pod wpływem raportu Beveridge’a brytyjskie klasy robotnicze stały się w ten sposób pierwszym systemem składkowym ubezpieczeń od chorób i bezrobocia. System ten został po II wojnie światowej znacznie rozszerzony i stał się pierwszym nowoczesnym państwem opiekuńczym. Patrz również strona główna.
Ubezpieczenia polegają na łączeniu środków pochodzących od wielu ubezpieczonych podmiotów (tzw. ekspozycji) w celu pokrycia ewentualnych strat. Ubezpieczone podmioty są więc chronione przed ryzykiem odpłatnie, przy czym wysokość odpłatności uzależniona jest od częstotliwości i powagi zajścia zdarzenia. Ryzyko objęte ubezpieczeniem, aby mogło być objęte ubezpieczeniem, musi posiadać określone cechy charakterystyczne. Ubezpieczenia jako pośrednicy finansowi są przedsiębiorstwem handlowym i stanowią znaczną część branży usług finansowych, ale poszczególne podmioty mogą również być pewne siebie poprzez oszczędzanie pieniędzy na pokrycie ewentualnych przyszłych strat.
Broker ubezpieczeniowy – najważniejsze cechy osoby
Ryzyko, które może być ubezpieczane przez przedsiębiorstwa prywatne, ma zazwyczaj siedem wspólnych cech:.
- Duża liczba podobnych jednostek ekspozycji: Ponieważ ubezpieczenie działa poprzez łączenie zasobów, większość polis ubezpieczeniowych jest przeznaczona dla poszczególnych członków dużych grup, co pozwala ubezpieczycielom na korzystanie z prawa dużej liczby ubezpieczycieli, w którym przewidywane straty są podobne do rzeczywistych strat. Wyjątek stanowią Lloyd’s of London, które słyną z ubezpieczenia życia lub zdrowia aktorów, postaci sportowych i innych znanych osobistości. Wszystkie ekspozycje będą jednak charakteryzowały się szczególnymi różnicami, co może prowadzić do różnych stawek ubezpieczenia.
- Zdecydowana strata: Utrata ma miejsce w znanym czasie, w znanym miejscu i z znanej przyczyny. Klasycznym przykładem jest śmierć ubezpieczonego na polisie ubezpieczeniowej na życie. Pożar, wypadki samochodowe i urazy pracowników mogą łatwo spełniać to kryterium. Inne rodzaje strat mogą być określone tylko teoretycznie. Choroba zawodowa może na przykład wiązać się z długotrwałym narażeniem na szkodliwe warunki, w przypadku gdy nie można zidentyfikować konkretnego czasu, miejsca ani przyczyny. Najlepiej byłoby, gdyby czas, miejsce i przyczyna straty były wystarczająco jasne, aby rozsądna osoba, dysponująca wystarczającymi informacjami, mogła obiektywnie zweryfikować wszystkie trzy elementy.